
Παράφοροι έρωτες και αιώνιοι πόθοι γεννιούνται ξανά πάνω σε ένα πιάνο, καλοκαίρι στην Αθήνα: “Performance EROS”, με τη σοπράνο Μαρίκα Κλαμπατσέα
Τέλη Μαΐου σε μια Αθήνα ζεστή, ανάλαφρα καλοκαιρινή και φιλόξενη η ζωή και ο έρωτας μεταμορφώνονται σε μουσική με το μαγικό ραβδί της Μαρίκας Κλαμπατσέα που αγγίζει ονειρικά ένα μαύρο πιάνο στη σκηνή του «Χώρου Τέχνης Ασωμάτων». Performance EROS! Ένας ερωτικός δεσμός μελωδίας και ποίησης…

Αισθήσεις και ψευδαισθήσεις ενώνονται κολασμένα πάνω σε μιάσματα ζοφερών ονείρων… «Το Μπαλκόνι» του Jean Genet – Σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού – Θέατρο: Studio Κυψέλης
Le Balcon! Το αιρετικό αυτό δράμα του αιρετικού Jean Genet πρωτοεκδόθηκε το 1956 – ως L’ Arbalète – κι έκανε πρεμιέρα, στην αγγλική γλώσσα, το 1957 στο Arts Theatre σε σκηνοθεσία Peter Zadek. Αργότερα ο συγγραφέας του το επεξεργάστηκε άλλες δύο φορές δίνοντάς του τελική μορφή το…

Όταν η συμφωνία γίνεται θηλιά στον λαιμό, το όνειρο στοιχειώνει την ελπίδα, εκεί…στην άκρη του Glengarry Glen Ross! «Οικόπεδα με θέα», του David Mamet, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη
Glengarry Glen Ross! Έτσι ονομάζεται το δράμα του David Mamet που κέρδισε βραβείο Pulitzer το 1984. O Μamet αφιέρωσε το Glengarry Glen Ross στον μεγάλο Harold Pinter, ο οποίος μεσολάβησε ώστε το έργο να κάνει πρεμιέρα στο National Theatre του Λονδίνου στις 21 Σεπτεμβρίου 1983. Ο Mamet…

Ένα εμβληματικό έργο παρουσιάζεται με ροκ δονήσεις στη σκηνή του πολυχώρου BIOS – «Hedda Gabler» του Henrik Ibsen, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά
Ένα εμβληματικό έργο παρουσιάζεται με ροκ δονήσεις στη σκηνή του πολυχώρου BIOS. «HEDDA GABLER» του Henrik Ibsen σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά Χώρος BIOS Η Hedda Gabler δημοσιεύθηκε στην Κοπεγχάγη στις 16 Δεκεμβρίου 1890, όντας το πρώτο έργο του Henrik Ibsen που μεταφράζεται και δημοσιεύεται στην Αγγλία…

Η τέχνη φωτίζει τα σκοτάδια του πολέμου στη σκηνή του θεάτρου «Τζένη Καρέζη» – «Ο Αμπιγιέρ» του Ronald Harwood – Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Ήταν τόσο κόκκινη εκείνη η στάλα του κρασιού που έπεσε πάνω στο χείλι…τη γεύτηκες σαν απρόσμενη γαλήνη, τη χάιδεψες σαν εκείνο το μισοτελειωμένο κέντημα της μαμάς με τις ορτανσίες. Πόλεμος, καταιγίδες και όνειρα ξεριζωμένα στο γκρίζο της βροχής…κι εσύ…ίσα που κάθισες στον θρόνο σου να ξαποστάσεις μετά τον…

Ένα μεγάλο έργο ζωντανεύει σε μια μεγάλη παράσταση στη σκηνή του θεάτρου «Βεάκη» από τον Γιώργο Νανούρη – «Ψηλά απ΄τη γέφυρα» του Arthur Miller
Κρατούσες μέσα σου εκείνες τις βαθιές σιωπές που έσταζαν ενοχή κι οδύνη…κύλησε ο χρόνος και δεν βάσταξες…κι οι σιωπές έγιναν δάκρια πορφύρας, σπαράγματα ενός έρωτα απαγορευμένου και μιαρού και στέγνωσαν εκεί…στην αυγή του τέλους… A view from the bridge! Ο βραβευμένος με Pulitzer για το…

«Άνδρες με τα όλα τους» – Μία ευφυής διασκευή ελληνικών προδιαγραφών του “Ladies Night” στη σκηνή του θεάτρου «Βέμπο», σε σκηνοθεσία και απόδοση – διασκευή κειμένου της Θέμιδας Μαρσέλλου
Κι εκεί που η καταχνιά κατάπινε τις μέρες κι η ζωή λιγόστευε, ξεπρόβαλε μια ώρα γαλάζια και φωτεινή, γεννώντας ήλιο και ελπίδες. Κι ήταν η νύχτα σαγηνευτική, καθώς τα διλήμματα ζωής ξέσπασαν σε χορούς κι οι προκλήσεις έμειναν ξεδιάντροπα γυμνές…εκεί σε ένα μπαρ της γειτονιάς μας, στο μπαρ…

«Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Eugene O’Neil, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά
«Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» Eugene O’Neil Σκηνοθεσία, Δημήτρης Καραντζάς Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας. Χλωμή ήταν εκείνη η ημέρα που γύρισε από την άκρη του ανέμου και σωριάστηκε στο χώμα. Βαριά ομίχλη, νύχτες παλιές, προσδοκίες ξεφτισμένες, αρχέγονα πάθη και επιθυμίες θανάτου σύρθηκαν σατανικά στο κορμί της, σαν…

“Η Τρελή του Σαγιό” του Jean Giraudoux, σε διασκευή-σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια
«Η ΤΡΕΛΗ ΤΟΥ ΣΑΓΙΟ» του Jean Giraudoux Διασκευή – Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας Θέατρο Παλλάς Il suffit d’une femme de sens pour que la folie du monde sur elle se casse les dents! Αυτό είπε μια μέρα η Aurélie, ή αλλιώς η «Τρελή του Σαγιό» κι…

«Άκρως Συμπαντικόν» της Charlotte Jones στο Σύγχρονο Θέατρο
«ΑΚΡΩΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΝ» Της Charlotte Jones Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη Σύγχρονο Θέατρο. Frailty, thy name is woman! Βαρύς ο λόγος του Hamlet στη μητέρα του που έγειρε σε ξένη αγκαλιά, βαριά κι η σκιά του πατέρα που χάθηκε, αφήνοντας πίσω πληγές, τρυφερές μνήμες και χάσματα μίσους. Κάτι σάπιο…