Με το τρίπτυχο “Από τη Ρωσία με Αγάπη”, το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μας πρόσφερε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, τρεις χορογραφίες βασισμένες αποκλειστικά στη μουσική του Ιγκόρ Στραβίνσκι, με εναρκτήρια την “Ιεροτελεστία της Άνοιξης”, στην πρόσφατη άποψη του Δάφνι Κόκκινου. Γνωστό και παρουσιασμένο σε ποικίλες εκδοχές το έργο μετά την πρώτη του εκτέλεση, αυτήν του Νιζίνσκι, το Μάιο του 1913, ευτύχησε και τώρα στα χέρια του χορογράφου να δώσει μιά πιο σύγχρονη μορφή στην παλιά εκτέλεση, αν και ο μύθος διατηρήθηκε στο σύνολό του.

Εκείνο όμως που πραγματικά μας μάγεψε ήταν το δεύτερο έργο “Το τραγούδι του αηδονιού”. Χορογραφημένο από τον εκλεκτό χορογράφο Μάρκο Γκαίκε, για πρώτη φορά στη Λειψία το Νοέμβριο του 2009, με βελτιωμένη εκδοχή στη Στουτγάρδη το Μάρτιο 2015, στην οποία και αναφερόμαστε, οι χορευτές με κοφτές, γρήγορες κινήσεις ή απότομες στάσεις στο λευκό δάπεδο με το μαύρο φόντο, μιμήθηκαν αριστοτεχνικά τις τόσο χαρακτηριστικές πόζες και φτερουγίσματα των πουλιών.