Το Meleagris Art Festival συνεχίζει και ολοκληρώνει προσεχώς τη φετινή δράση του. Η προτελευταία συναυλία της παρούσας, δεύτερης, περιόδου του (2024), την οποία παρακολουθήσαμε, διακρινόταν για το γνήσιο και ζωογόνο ενδιαφέρον ενός διευρυνόμενου ακροατηρίου έντεχνης μουσικής στην Ανατολική Αττική, η οποία –πλην λίγων θεσμών, όπως οι θαυμάσιες συναυλίες του Πειραματικού Μουσικού Σχολείου Παλλήνης, οι ανοικτές συναυλίες της ΕΡΤ και το Φεστιβάλ Ν. Μάκρης– παρουσιάζει σχετική ένδεια.
Η χθεσινή συναυλία αφιερωμένη –με αφορμή το έτος Σεργκέι Προκόφιεφ (1891 – 1953) – στη ρωσική μουσική διακρινόταν από παλμό και οίστρο. Έμπειροι μουσικοί (Ηλίας Σδούκος – βιόλα, Χριστόφορος Μιρόσνικοφ – βιολοντσέλο, Μάγδα Νικολαΐδου – πιάνο, Μανώλης Παπασηφάκης – πιάνο) ερμήνευσαν με επιτυχία έργα μουσικής δωματίου Μ. Γκλίνκα, Σ. Ραχμάνινοφ, Σ. Προκόφιεφ, ενώ σε σύμπραξη με την εξαίρετη υψίφωνο Μαρία-Ηλιάννα Κατσούρα η δραμαντική ένταση κορυφώθηκε, ως μέθεξη στα απόκρυφα μυστικά ρωσικής λογοτεχνίας και μουσικής (έργα Α. Μποροντίν, Π.Ι. Τσαϊκόφσκι, Α. Νταργκομίζκι, Ν. Ρίμσκυ-Κόρσακοφ, Σ. Ραχμάνινοφ). Η επιλογή του προγράμματος ήταν τέτοια ώστε να αναδεικνύει τα ‟κοινά” χαρακτηριστικά δύο αιώνων (19ου – 20ού) ρωσικής μουσικής, προβάλλοντας τους προδρόμους της Σχολής των πέντε (Dargomyzhskiy, Glinka), τον πυρήνα της Εθνικής ρωσικής μουσικής σχολής (Mily Balakirev, César Cui, Modest Mussorgsky, Nikolai Rimsky-Korsakov και Alexander Borodin), τον παράλληλο πόλο (Pyotr Ilyich Tchaikovsky) και τους επόμενους σπουδαίους μουσουργούς (SergeiProkofiev και Sergei Rachmaninoff). Κοινά στοιχεία όπως η ρέουσα, φυσική και απροσποίητη μελωδικότητα, η χρήση εναλλακτικών τονικών αναφορών (όπως η οκτατονική κλίμακα), η μετρική ποικιλία, η ηχοχρωματική ευαισθησία και δεινότητα, έρχονταν σε συνδυασμό με τη γλώσσα να κατακτήσουν μία διονυσιακή μέθεξη, έναν στιγμιαίο παλμό αρχαίας τραγωδίας.
Κεκαθαρμένο ψυχικά το ακροατήριο μετερχόμενο της τέχνης, εξέρχεται του χώρου ακρόασης στον πράσινο και εύοσμο κήπο, για απολαύσεις πλέον προσανατολισμένες στην ύλη. Ας είναι το φεστιβάλ αυτό μακροημερεύον, αλλά και ένα σημείο αναφοράς για ανάλογες πρωτοβουλίες. Και η έντεχνη ελληνική μουσική ας αποτελέσει ομοίως θεματική θεσμών, φορέων και προγραμμάτων, τροφή σε ευήκοα ώτα.
Μαγδαληνή Καλοπανά,
Μουσικολόγος, Δρ.
