Γράφει ο Δρ Ιωάννης H. Βλάχος*
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται διεθνώς και στην Ελλάδα, την 21η Μαρτίου, ημερομηνία της Εαρινής Ισημερίας.
Το φθινόπωρο του 1997 ο προσφάτως εκλιπών ποιητής Μιχαήλ Μήτρας πρότεινε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων να οριστεί μια ημέρα για τον εορτασμό της ποίησης στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Την πρόταση υιοθέτησε το ΔΣ, με πρόεδρο τότε της Εταιρείας τον ποιητή και κριτικό Κώστα Στεργιόπουλο, ενώ το μέλος του ΔΣ ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, καθώς συμπίπτει με την εαρινή ισημερία. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης στην Ελλάδα γιορτάστηκε από την Εταιρεία Συγγραφέων το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά με μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO και αργότερα πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Με τη στήριξη πολλών χωρών, η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε και o εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης καθιερώθηκε από το 2000.
Ανάμεσα στις ποικίλες και πολυσχιδείς εκδηλώσεις παρακολουθήσαμε την παρουσίαση της Εταιρείας Συγγραφέων στο μικρό αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, αφιερωμένη στον ως άνω εκλιπόντα ποιητή, με κύριο θέμα της βραδιάς ποιόν άλλο, από τον Όμηρο, τον ποιητή των ποιητών!
Την βραδιά προλόγισε με έμπνευση και χιούμορ ο Πρόεδρος της Ένωσης, ποιητής κ. Γ. Χουλιάρας. Στην εισήγηση ο ομότιμος Καθ. Γ. Γιατρομανωλάκης, βραχύς και εκφραστικός, ανέπτυξε μία πλευρά του Ομηρικού Έπους: «Οι γυναικείες μορφές στο Ομηρικό Έπος» με ενδιαφέρουσες αναφορές και λεπτομέρειες.
Η πεζογράφος Ζυράννα Ζατέλη και ο ποιητής Νίκος Κυριακιδης διάβασαν αποσπάσματα από Ιλιάδα και Οδύσσεια κι ανάμεσα ο νέος ηλικιακά μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής Στέφανος Κόκκαλης, απέδωσε, συνοδεύοντας τον εαυτό του σε ηλεκτρικό πολυόργανο δύο συνθέσεις του, σε στίχους από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Συγκινητική είναι η αποστροφή του Έπους που αναφέρεται στην συνάντηση του Οδυσσέα με την μητέρα του Αντίκλεια στις πύλες του Άδη. Λέει ο ποιητής με το στόμα του Οδυσσέα:» κι άπλωσα τα χέρια να την αγκαλιάσω κι άγγιξα μόνο σκιά!» Τι τραγικό και συνάμα ποσό αυτός ο πόνος εκφράζει πιθανώς και τα συναισθήματα του ίδιου του Ομήρου για την δική του μητέρα (τον πόνο από την απώλεια της «μάνας» την έχουμε όλοι βιώσει). Χαριτωμένος είναι και ο διάλογος Ναυσικάς-Οδυσσέα: ο «πολλά ιδών και παθών» αλλά και απολαύσας ηδονών ήρωας δεν αντέχει στην πρόκληση να εκθειάσει τα κάλλη της παρθένου. Κι εκείνη αδημονούσα μεν αλλά φρίττουσα από νεανικές επιθυμίες, αφήνεται να παρασυρθεί σε έκφραση ευχών γι’ αυτόν τον απρόσμενο επισκέπτη που της έφεραν τα κύματα. Οι δύο συγγραφείς τα απήγγειλαν με το ανάλογο συναίσθημα.
Στο πρώτο κομμάτι από την Ιλιάδα, ο νεαρός μουσικοσυνθέτης κατάφερε με την ακρίβεια αντίστιξης στίχου-τόνου στην εκτέλεση του έργου, να μεταφέρει όλη την λυρικότητα που έχει η γραφή του Ομήρου. Να σημειώσουμε δε, ότι το άκουσμα της σύνθεσης μας ήταν πολύ οικείο και ελληνοπρεπές με παραπομπή σε «Χατζηδάκι» Μπράβο! Στο β´ κομμάτι από την εισαγωγή της Οδύσσειας, στο γνωστό σε όλους μας: «Άνδρα μοι ένεπε….», ακολουθώντας συλλαβιστικά τον «ρυθμό» του στίχου, ο Κόκκαλης κατάφερε με το μουσικό του ύφος, τα έντονα bassi vivace τις μακρόσυρτες κραυγές-λυγμούς, να καθηλώσει το ακροατήριο του, που δικαίως τον καταχειροκρότησε.
Εξαιρετική βραδιά από την Ένωση Συγγραφέων!
* Ο Δρ Ιωάννης Η. Βλάχος είναι Ορθοπαιδικός – Χειρουργός, τ. Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης.