Στον προσφιλή του αργό ρυθμό και με την τεράστια εικαστική του εμπειρία ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μας παρουσιάζει στη Στέγη Ωνάση από 24/5 την τελευταία του έμπνευση με τίτλο «Ο Μεγάλος Δαμαστής». Ιδέα που παραπέμπει σε τσίρκο αν και ουσιαστικά υπονοείται ο χρόνος, ο πανδαμάτωρ πεπερασμένος χρόνος της ανθρώπινης, και όχι μόνο, ύπαρξης.

– Στην κεκλιμένη προς τους θεατές, για καλύτερη οπτική, σκηνή, όπως το συνηθίζει ο Παπαϊωάννου, ένας άνδρας αρχίζει την αργή διαδικασία του γδυσίματος. Ολόγυμνος ξαπλώνει σ΄ ένα ανάχωμα. Κάποιοι τον σκεπάζουν εντελώς με ένα ανάλαφρο λευκό ύφασμα το οποίο τον αποκαλύπτει στο φύσημα ενός πανό που ρίχνει ένας απ΄ αυτούς. Μέσα σε αυτή την ιδιαίτερα ζοφερή ατμόσφαιρα η σκηνή επαναλαμβάνεται αρκετές φορές στην πορεία του έργου, βέβαια με άλλον νεκρό, συμβολίζοντας τον αμετάκλητο τέλος της ύπαρξης.

– Πολυσήμαντη η προσωπικότητα του Παπαϊωάννου έδωσε αδρές εικόνες που ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία και τη δύναμη της σύλληψής τους. Ευρήματα όπως οι Κένταυροι, οι Αστροναύτες, οι σαΐτες που εκτοξεύονται για να μεταμορφώσουν τη σκηνή σε καρπερό χωράφι, η αλυσίδα των 10 συμμετεχόντων χορευτών που ανεβαίνουν πιασμένοι χέρι – χέρι για να χαθούν σταδιακά μέσα στα ανοίγματα – τάφους, οι ζωηρές αντιθέσεις στους ήχους του Γαλάζιου Δούναβη, πιστοποιούν τη γόνιμη φαντασία του δημιουργού. Μακρής ο κατάλογος των άξιων συνεργατών του Δ.Π., στους οποίους ο περιορισμένος χώρος δεν επιτρέπει να αναφερθούμε.

– Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν έως τις 11 Ιουνίου.

Στο θέατρο OLVIO, o Γιάννης Μπαγουρδής παρουσίασε 18-28 Μαΐου, την ενδιαφέρουσα χορογραφία του «πΕΝDε» (άραγε αποχαιρετιστήριο;» για 3 χορευτές και 2 χορεύτριες. Κάτω από τους ήχους του τσέλο επί σκηνής, εκτυλίχθηκαν οι 5 ιστορίες με στόχο την ανθρώπινη επιθυμία που καταπνίγεται από κοινωνικούς κανόνες. Μια 60λεπτη δράση με αρμονικούς σχηματισμούς, ιδίως των αγοριών μετά το Ave Maria.