Εκρηκτικό το ξεκίνημα της “Ομάδας Εδάφους” από το πατάρι της Σχολής Καλών Τεχνών στην 3η Σεπτεμβρίου κι ύστερα στο θέατρο με την αξέχαστη “Μήδεια” (1993), τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, και πόσα άλλα έργα έως το “Μεγάλο Δαμαστή” του 2017, με πολυσχιδείς διαστάσεις που περιλαμβάνουν όλο το φάσμα ενός ξεχωριστού καλλιτέχνη γεμάτου Ελλάδα και φαντασία. Του Δημήτρη Παπαϊωάννου.

Την τωρινή φορά, 18/12/2018, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, ο Δημήτρης πρωτοτυπεί χορογραφόντας για χορευτές ξένης ομάδας, της Πίνα Μπάους, το “Since She”, μία σειρά από ισορροπίες, θυμίζοντάς μας τις περίφημες “καρέκλες” της.

Τοπίο ζοφερό, στο βάθος υπερυψωμένο. Ένα δένδρο στην κορυφή κόβεται και ξαναφυτρώνει, σύμβολο της αναγέννησης. Σώματα γυμνά ζωντανά ή πεθαμένα μπαίνουν στους ανοιχτούς τάφους. Ατμόσφαιρα μακάβρια, κίνηση αργή χαρακτηριστική του δημιουργού. Το θηλυκό φυτεύει, το αρσενικό ξεριζώνει. Έκφραση με λέξεις και σώμα μέχρι το ασυνείδητο να πάρει μορφή. Κι ένας ικανότατος ισορροπιστής σε καρέκλα. Ίσως από τις λίγες φορές που το έργο δεν μας εξέπληξε αλλά και δεν πρόσφερε, κάτι καινούργιο.

Αρμονική υπόκρουση από επίλεκτα μουσικά κομμάτια των Χ. Κωνσταντίνου, Ρ. Βάγκνερ, Γ.Σ. Μπαχ, Γκ. Μάλερ, κ.ά., μας κράτησαν την προσοχή.