Η 3η Νοεμβρίου ήταν ξεχωριστή μέρα για τους θιασώτες του χορού. Στο θέατρο Rex, τέσσερις χορευτές της Λυρικής και τέσσερις του σύγχρονου χορού σε συνεργασία, για πρώτη φορά με δύο ηθοποιούς του Εθνικού μας θεάτρου έσμιξαν τις δυνάμεις τους για να ερμηνεύσουν καθένας με τον τρόπο του το έργο «Γαλαξίας» έμπνευση του χορογράφου και διευθυντή του Μπαλέτου της Ε.Λ.Σ., Αντώνη Φωνιαδάκη. Παράλληλα στη Στέγη Ωνάση το Χοροθέατρο του Βούπερταλ Πίνα Μπάους, ξεκινούσε σειρά παραστάσεων με το Sweet Mambo, προτελευταίο έργο της χορογράφου πριν το θάνατό της το 2009.
Φαίνεται ότι η σκέψη γύρω από τη συμπαντική ύλη απασχολεί σοβαρά το σύγχρονο άνθρωπο. Δεν πάει καιρός που θαυμάσαμε στο θέατρο Κακογιάννη την εμπνευσμένη παράστασή της ομάδας «Κι όμως κινείται» σχετικά με το CERN. Εδώ τώρα στη συγκεκριμένη σύλληψη του Φωνιαδάκη αντιλαμβανόμαστε πόσο σοβαρά δούλεψε ο χορογράφος για να δώσει αυτή την τρομακτική αλλά και συναρπαστική αίσθηση του σύμπαντος, το μυστηριακό ξεκίνημα της αρχής, το θαύμα της κοσμογονίας. Ελέγχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια της κίνησης των χορευτών στο συνηθισμένο του αέναο ρυθμό, συνδύασε επιτυχημένα το λόγο με τους μουσικούς ήχους των Ιωάννη Ξενάκη, Γκιέργκι Λίγκετι, Ζυλιέν Ταρίντ, δημιουργώντας ταυτόχρονα με τη συμβολή των επιδέξιων φωτισμών του Σάκη Μπιρμπίλη μια καθηλωτική μυστηριώδη όσο και ζοφερή αλληλουχία σκηνών όπως το Εργαστήριο, το Διάστημα, η Αρχή του πλανήτη, η Αρχή του ανθρώπου.
Χαρούμενο και μελαγχολικό, κωμικό και δραματικό, με απροσδόκητες εμφανίσεις και αναμενόμενα περάσματα των επτά χορευτριών με μακριά φορέματα και των τριών χορευτών με βραδινά κουστούμια (ο ένας από αυτούς ο δικός μας Δάφνις Κόκκινος), το Sweet Mambo μας κατέκτησε ακαριαία και ολοκληρωτικά.
Σκηνές καθημερινότητας υφασμένες άλλοτε με τρυφερότητα και χιούμορ και άλλοτε με υπολανθάνουσα βία, συνθέτουν ένα εξωτικό πάζλ του παραλόγου που δεν απέχει όμως από την πραγματικότητα της ζωής μας. Ένας χορευτής τραβάει μια χορεύτρια από τα μαλλιά γύρω από τη σκηνή. Μια άλλη κάνει ρόδα γύρω από τη σκηνή. Εντυπωσιακή εμφάνιση μιας μιγάδας με ιδιαίτερα ελκυστική κίνηση. Κι όλα αυτά σε ένα χώρο που τον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι αμέτρητες πτυχές από ύφασμα voile που κινούνται με τον αέρα (μοναδικό σκηνικό) κι αλλάζουν θέση. Eξαιρετικό επίτευγμα του μόνιμου συνεργάτη της Πίνα Μπάους, Peter Pabst.