Το ορχηστρικό και φωνητικό σύνολο Les Arts Florissants, που ειδικεύεται στην ερμηνεία κυρίως –αλλά όχι μόνο- της γαλλικής μουσικής παραγωγής της λεγόμενης εποχής μπαρόκ, ανήκει στο διασημότερα και ασφαλώς στα πλέον ηχογραφημένα της εποχής μας. Ιδρύθηκε το 1979 από τον αειθαλή Αμερικανό τσεμπαλίστα και αρχιμουσικό William Christie και δίνει ετησίως πολλές συναυλίες τόσο στη Γαλλία, όπου έχει την έδρα του, όσο και διεθνώς, ενώ έχει κερδίσει πολλά και σημαντικά βραβεία για τις δισκογραφικές του παραγωγές.
Κατά την πρόσφατη εμφάνισή του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, 2/10), πάντα στο τιμόνι του συνόλου του, με το οποίο έχει κι άλλες φορές κατά το παρελθόν επισκεφθεί την Αθήνα, επέλεξε να παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στον Μολιέρο (Molière, 1622-1673), με αφορμή τη συμπλήρωση τετρακοσίων ετών από τη γέννησή του, που εορτάζονται φέτος, καθώς και τριακοσίων πενήντα ετών από το θάνατό του, που εορτάζονται κατά την επόμενη χρονιά. Σύμφωνα με το γαλλικό πρόγραμμα, η εν λόγω παραγωγή έφερε τον εύστοχο τίτλο: Molière et ses musiques (ελλ. Ο Μολιέρος και οι μουσικές του). Δύο μεγάλοι συνθέτες του γαλλικού μπαρόκ, που έγραψαν μουσική για θεατρικά έργα του επιφανούς σύγχρονού τους συγγραφέα, οι Jean Baptiste Lully (1632-1687, που γεννήθηκε στη Φλωρεντία, αλλά πέρασε τα σημαντικότερα χρόνια του στη Γαλλία, στην υπηρεσία του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ’ της Γαλλίας) και Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) κάλυψαν με εκτενή αποσπάσματα έργων τους το πρόγραμμα της βραδιάς: του πρώτου συνθέτη ακούσαμε την Εισαγωγή στο έργο Gorge Dandin, LWV 38 και μουσική για τα έργα La pastorale comique, LWV 33, Le Bourgeois gentilhomme, LWV 43, Le Mariage forcé, LWV 20, Monsieur de Pourceaugnac, LWV 80 και Les Amants magnifiques, LWV 42, ενώ του δεύτερου συνθέτη, ακούσαμε μουσική για τα έργα Le Malade imaginaire, Η.495, και Le Mariage forcé, LWV 20.
O χαρισματικός Christie, από το τσέμπαλο, καθοδήγησε με οίστρο, θεατρική διάθεση (δεν δίστασε να συνδράμει και ο ίδιος σε απαγγελίες κειμένων, ενίοτε αυτοσχεδιάζοντας), εκλεπτυσμένο γαλλικό γούστο, χιούμορ και φαντασία, το λαμπρό σύνολο των μουσικών (ανάμεσα στους οποίους διακρίναμε και τον διάσημο Γάλλο ερμηνευτή λαούτου, Thomas Dunford), μονωδών (Emmanuelle De Negri, Claire Debono, Cyril Auvity, Marc Maullon και Cyril Costanzo) και χορευτών της ομάδας Les Corps Éloquents, όπως και τον ηθοποιό Stéphane Facco. Συνοψίζοντας, χάρη στους προαναφερθέντες, όπως και στους Marie Lambert–Le Bihan (σκηνοθεσία), Hubert Hazebrouck (χορογραφία) και Vincent Boussard (επιλογή κειμένων και δραματουργία), είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία βραδιά κατά την οποία ο λόγος συνδυάστηκε αριστοτεχνικά με τη μουσική.
Προχωρώντας, στις 15/10, και πάντα στην ίδια αίθουσα, είχαμε τη χαρά να ακούσουμε Gala όπερας της νέας, αλλά ήδη περιζήτητης από τα μεγάλα λυρικά θέατρα του κόσμου, Νορβηγίδας σοπράνο Lise Davidsen, που έχοντας κερδίσει τον κορυφαίο Διαγωνισμό Operalia (ιδρυμένο το 1993 από τον διάσημο Ισπανό τενόρο Plácido Domingo) εγκαινίασε τη διεθνή της σταδιοδρομία. Συμπληρώνουμε ότι δεν άργησε να υπογράψει και αποκλειστικό συμβόλαιο με την ιστορική δισκογραφική εταιρεία Decca, το οποίο ήδη έχει αποφέρει καρπούς (πιο συγκεκριμένα, τρεις εκλεκτές δισκογραφικές εργασίες: η πρώτη, με έργα Richard Wagner και Richard Strauss, η δεύτερη, με έργα Ludwig van Beethoven, Wagner και Giuseppe Verdi, και η τρίτη, με τραγούδια του Edvard Grieg).
Κατά το αθηναϊκό της ρεσιτάλ ερμήνευσε άριες των Verdi (Ma dall’arido stelo divulsa από την όπερα Un Ballo in maschera, Tu che le vanità από την όπερα Don Carlo, και Ave Maria από την όπερα Otello), Carl Maria von Weber (Leise, leise, fromme Weise! από την όπερα Der Freischϋtz), Wagner (Dich, teure Halle, από την όπερα Tannhäuser) και το τραγούδι Cäcilie του Strauss (που ακούστηκε πριν από την προαναφερθείσα βαγκνερική άρια). Η μουσική της ευαισθησία και πρωτίστως η συναισθηματική της γενναιοδωρία, όπως και η όντως τεραστίων διαστάσεων, πληθωρική και γεμάτη εκφραστική δύναμη φωνή της, η οποία γέμισε με ευκολία την αίθουσα, ξεχώρισαν σε όλες τις σελίδες που ερμήνευσε. Βεβαίως, ιδίως στις γερμανικές άριες και στο προαναφερθέν τραγούδι του Strauss, που συμπεριλήφθηκαν στο επίσημο πρόγραμμα, όπως και σε εκείνο το υπέροχα στοχαστικό τραγούδι, με τίτλο Morgen, επίσης του Strauss, που προσφέρθηκε εκτός προγράμματος, το θαυμάσιο ένστικτό της όσον αφορά στο γερμανόφωνο ρεπερτόριο, άγγιξε με αμεσότητα την καρδιά μας.
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό την προσεγμένη και γεμάτη σφρίγος καθοδήγηση του ενθουσιώδους νέου αρχιμουσικού Κορνήλιου Μιχαηλίδη, πρόσφερε στην εκλεκτή καλλιτέχνιδα μία στιβαρή και εκφραστικά ελκυστική συνοδεία. Μαέστρος και ορχήστρα διακρίθηκαν και κατά τα καθαρά ορχηστρικά μέρη που πλαισίωσαν τη βραδιά (Verdi, Εισαγωγή στην όπερα Macbeth, και Ορχηστρική εισαγωγή της Γ΄Πράξης από την όπερα La Traviata, Carl Maria von Weber, Εισαγωγή στην όπερα Der Freischϋtz, και Wagner, Ορχηστρικό Πρελούδιο της Γ’ Πράξης από την όπερα Lohengrin).
