Μήδεια, μια σύλληψη ζωής που γίνεται σύλληψη θανάτου, ένας προσωπικός όλεθρος που καταβυθίζεται στο αίσημον ήμαρ καθώς το πάλλευκο ομοίωμά του λικνίζεται αλλόκοτα, σιωπηλά και παγωμένα στην αιματοβαμμένη μητρική αγκαλιά.   Για όλα τ΄άλλα νιώθει φόβο η γυναίκα και δεν έχει θάρρος ούτε μπορεί τα όπλα ν’ αντικρίσει. Όμως, αν προδοθεί στον έρωτά της, πιο φόνισσα απ’ αυτήν δεν γίνεται άλλη∙ αυτή η παθιασμένη έκφραση ερωτικής απόγνωσης συνιστά ένα νέο είδος λόγου που […]

  Στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο Φάληρο, παρουσιάστηκε η μονόπρακτη οπερέτα με τίτλο «Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος» (1915), του Σπυρίδωνα Σαμάρα. Είναι η δεύτερη από τις τρεις οπερέτες του συνθέτη, ενός από τους σημαντικότερους της Επτανησιακής Σχολής. Ή οπερέτα είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά στις 21 Ιανουαρίου 1915, στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, που δεν υπάρχει πλέον στην πλατεία Κοτζιά, και το 1957 στο θέατρο Park της […]

    Στους φιλόξενους χώρους της Γαλλικής Πρεσβείας έλαβε χώρα την Πέμπτη 13 Ιουνίου, μια ιδιαίτερα προσεγμένη εκδήλωση για τον Φιλελληνισμό στην Γαλλία στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και την επίδρασή του στην μουσική και στις τέχνες, υπό την αιγίδα της αυτού Εξοχότητος του Πρέσβη της Γαλλίας κυρίου Christophe Chantepy.  Ο κύριος Πρέσβης απευθύνθηκε στα ελληνικά στο πολυπληθές ακροατήριο, ευχαριστώντας για την ιδέα και την εκτέλεση, τους συντελεστές. Αναφερόμενος στο κύμα φιλελληνισμού που διέκρινε […]

  Γράφει ο Δρ Ιωάννης H. Βλάχος*   Η παρουσίαση της παγκόσμια αγαπητής όπερας του Bellini στο Ηρώδειο ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου (δεν είχαν όμως γεμίσει οι ακραίες κερκίδες ψηλά) σε σκηνοθεσία του Ισπανού Carlus Padrissa και της πρωτοποριακής ομάδας La Fura dels Baus, μιας σκηνοθεσίας «σκουπίδια» όπως ψιθύρισε ο παρακαθήμενος επώνυμος δημοσιογράφος ΙΜ, ήταν για πολλούς από εμάς μια όχι ευχάριστη σκηνοθετική έκπληξη. Γιατί επί δυόμιση ώρες εκτός του ότι ο απέριττος και ανακλών ιερό […]

  Γράφει ο Θοδωρής Ζωγόπουλος   Η ρομαντική όπερα σε τρεις πράξεις, με τίτλο «Ο ιπτάμενος Ολλανδός» (Der fliegende Holländer, WWV 63) του Richard Wagner, στα πάτρια της εδάφη υπήρξε μια πολυαναμενόμενη παραγωγή της ιστορικής Κρατικής Όπερας της Βαυαρίας (Bayerische Staatsoper), στο Μόναχο, της οποίας παρακολουθήσαμε την παράσταση που δόθηκε στις 28/4. Η διανομή σχηματίστηκε από όντως καταξιωμένους λυρικούς καλλιτέχνες: με τον Sir Bryn Terfel, στον ρόλο του Ολλανδού, την Anja Kampe, στον ρόλο της […]

    Άλλη μία λαμπρή καλλιτεχνική περίοδος ζωντανών μεταδόσεων από τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης (Metropolitan Opera Live in HD) ολοκληρώθηκε με την όπερα Διάλογοι Καρμηλιτισσών (Dialogues de Carmélites), που συνετέθη το 1956 από τον Γάλλο Francis Poulenc, σε δικό του libretto, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του συμπατριώτη του, συγγραφέα Georges Bernanos (1888-1948). Σημειώνουμε ότι ο Bernanos έγραψε το έργο του ως σενάριο για κινηματογραφική ταινία, η οποία ουδέποτε γυρίστηκε. Το έργο παρουσιάστηκε στη […]

      Μία σύντομη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν εν είδη preambulum στο σημερινό μας κριτικό σημείωμα: Όταν στις 26 Οκτωβρίου 2017 επισκεφθήκαμε το Victoria and Albert Museum του Λονδίνου προκειμένου να δούμε την με υποδειγματικό τρόπο σχεδιασμένη και παρουσιασμένη, τόσο πλούσια σε υλικό και αυθεντικά αντικείμενα, έκθεση που έφερε τον τίτλο Opera: Passion, Power and Politics (Όπερα: Πάθος, Ισχύς και Πολιτική), ως τελευταίο από τα επτά μελοδράματα μέσα από τα οποία ο επισκέπτης παρακολουθούσε […]

  Με το τρίπτυχο «Από τη Ρωσία με Αγάπη», το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μας πρόσφερε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, τρεις χορογραφίες βασισμένες αποκλειστικά στη μουσική του Ιγκόρ Στραβίνσκι, με εναρκτήρια την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», στην πρόσφατη άποψη του Δάφνι Κόκκινου. Γνωστό και παρουσιασμένο σε ποικίλες εκδοχές το έργο μετά την πρώτη του εκτέλεση, αυτήν του Νιζίνσκι, το Μάιο του 1913, ευτύχησε και τώρα στα χέρια του χορογράφου να δώσει μιά πιο σύγχρονη μορφή […]

    Le Surréalisme, c’est la connaissance immediate du réel (René Magritte).   Η συμβολή του εμβληματικού Βέλγου ζωγράφου René Magritte (1898-1967) στη διαμόρφωση της τέχνης του 20ου αιώνα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Βεβαίως, ο ίδιος υπήρξε μια από τις ηγετικές μορφές του λεγόμενου κινήματος του σουρεαλισμού ή υπερρεαλισμού, που έβλεπε τα πράγματα «πάνω από την πραγματικότητα», εμπνέοντας πολλούς συγχρόνους του αλλά και μεταγενεστέρους δημιουργούς. Στις 13/5, στο φιλόξενο Θέατρο Άλφα.Ιδέα, που με σταθερή συνέπεια προτείνει […]

    Γράφει ο Δρ Ιωάννης H. Βλάχος*   Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρακολουθήσαμε το δεύτερο μέρος της παρουσίασης από το έργο του Θουκυδίδη που αφορά στον Πελοποννησιακό Πόλεμο την εκστρατεία στην Σικελία, ονομαζόμενο «Σικελικό Δράμα». Την επιμέλεια, την σκηνοθεσία και την επιλογή των κειμένων έχει κάνει ο Τάσος Λιγνάδης. Η αλήθεια είναι ότι στην πρώτη παρουσίαση πραγματικά μείναμε έκθαμβοι και αναφερόμαστε σήμερα γιατί μέχρι στιγμής δεν είδαμε κάποια επίσημη άποψη για αυτή την πρώτη […]